De schrijfster is de moeder van Ryan Klebold, een van de daders van de moordpartij op de Colombine High School in 1999 waarbij zij dertien mensen en zichzelf doodden. Zij beschrijft hoe ze vanaf het moment dat ze het nieuws hoorde in een verdoving geleefd heeft, eerst met de onzekerheid of haar zoon nog leefde en daarna met de ontzetting over zijn daad, voortdurend zich afvragend waar het fout was gegaan met haar zoon en wat ze anders had kunnen doen. Pas na twee jaar kwam ze er aan de hand van dingen die hij geschreven had achter hoe depressief hij was. Het blijkt haast een onmogelijke opgave om na een dergelijke gebeurtenis het leven weer op te pakken. Het is een boek dat de lezer meesleept, spanning oproept en de lezer haar vertwijfeling laat voelen. Sue Klebold komt over als een intelligente vrouw en ze schrijft haar verhaal in de hoop andere mensen te kunnen helpen inzicht te verschaffen in de psyche en moeilijkheden van de puber om zo mogelijke rampen te voorkomen. Het boek laat niet na grote indruk te maken. Bevat foto's, dagboekaantekeningen, noten en een persoonsregister.